VSO bij ziekte

VSO bij ziekte in Nederland

Bij een vaststellingsovereenkomst (VSO) tijdens ziekte in Nederland zijn er enkele specifieke aspecten die kenmerkend zijn voor het Nederlandse arbeidsrecht:

Opzegverbod tijdens ziekte

In Nederland geldt een uniek opzegverbod tijdens de eerste twee jaar van ziekte.

Dit betekent dat werkgevers werknemers niet eenzijdig kunnen ontslaan gedurende deze periode, wat de onderhandelingspositie van zieke werknemers versterkt.

Loondoorbetalingsplicht

Nederlandse werkgevers zijn wettelijk verplicht om gedurende twee jaar het loon van zieke werknemers door te betalen, meestal voor ten minste 70% van het normale salaris.

Deze langdurige verplichting is kenmerkend voor het Nederlandse systeem en beïnvloedt de dynamiek van VSO-onderhandelingen.

Re-integratieverplichtingen

In Nederland hebben zowel werkgever als werknemer uitgebreide re-integratieverplichtingen tijdens ziekte.

Het niet nakomen van deze verplichtingen kan leiden tot sancties, wat een rol speelt bij het overwegen van een VSO.

Risico's voor WW-uitkering

Een specifiek Nederlands aspect is het risico op het verliezen van WW-rechten bij het tekenen van een VSO tijdens ziekte.

Het UWV kan dit zien als een benadelingshandeling, wat gevolgen heeft voor de uitkering.

Situatieve arbeidsongeschiktheid

In Nederland wordt onderscheid gemaakt tussen medische en situatieve arbeidsongeschiktheid.

Bij situatieve arbeidsongeschiktheid, waarbij de werknemer alleen bij de huidige werkgever niet kan functioneren, zijn er meer mogelijkheden voor een VSO.

Bedenktijd

De Nederlandse wet biedt werknemers een bedenktijd van 14 dagen na het tekenen van een VSO. Dit geeft extra bescherming en is een typisch Nederlands element in het proces.

Door deze unieke combinatie van wettelijke bescherming, verplichtingen en risico's is het sluiten van een VSO tijdens ziekte in Nederland een complex proces dat zorgvuldige overweging en vaak professioneel advies vereist.